Carbonara po mojemu

Pierwsze (i chyba najlepsze) spaghetti carbonara jadłam we Włoszech już wiele lat temu. Ten sos wybierałam najczęściej i co ciekawe, za każdym razem smakował nieco inaczej, ale zawsze pysznie. Przeniesienie tego smaku na nasz polski stół wydawało mi się niemożliwe. A jednak się udało, choć kupienie u nas pancetty czy sera pecorino graniczy z cudem (tylko czasem się udaje). Oglądałam kiedyś program kulinarny, w którym gotowała pewna Włoszka (nie pamiętam nazwiska) mieszkająca w Polsce. Skrupulatnie zanotowałam przepis, zrobiłam to danie i okazało się pyszne. Od tej pory to danie pojawia się co jakiś czas na naszym stole i smakuje świetnie.  

 Próbowałam też carbonary ze śmietaną, ale jednak to nie do końca mój smak, choć zjeść zjem.

Jaka jest prawdziwa carbonara? Podobno, co włosi dom, to inaczej.  Ja robię taką jaką lubię najbardziej, choć czasem na bazie carbonary kombinuję inne pasty.

Ostatnio dostałam wędzony przez tatę boczek - pachniał pięknie, miał lekko przydymioną skórę i był wyjątkowo chudy... sprawdził się doskonale w naszej sobotniej makaronowej uczcie.  

To jedno z najprostszych dań, ale łatwo je zepsuć – sos nie może się ściąć, musi pozostać płynny i ładnie pokryć makaron. Dlatego po wlaniu go do makaronu nie można już długo podgrzewać. Ot i cała tajemnica.

Sos fajnie komponuje się z różnymi rodzajami makaronów, osobiście bardzo lubię z tagliatelle czy bucatini, niekoniecznie ze spaghetti.

Przy przygotowaniu tego sosu trzeba pamiętać o starannym umyciu jaj, sparzeniu ich wrzątkiem i  dokładnym umyciu rąk po kontakcie z jajami (tak dla własnego bezpieczeństwa).

Składniki na 2 spore porcje:

150 - 200 g ulubionego makaronu (tym razem użyłam bavette)

100 -150 g guanciale albo pancetty albo surowego boczku pokrojonego w kostkę bądź słupki (ja tym razem użyłam wędzonego boczku)

50 g tartego sera pecorino (opcjonalnie grana padano)

1 łyżka oliwy z oliwek
1 całe jajko

2 żółtka jajek

pieprz świeżo mielony

parmezan do podania

Do miski wlać jajko i żółtka (wcześniej jajka muszą być umyte i sparzone wrzątkiem), dodawać stopniowo utarty ser (cześć można pozostawić do posypania gotowej potrawy) cały czas mieszając, dodać pieprz (dużo) i dobrze wymieszać (ja lekko ubijam widelcem). Na dużą patelnię wlać 1 łyżkę oliwy z oliwek wrzucić pokrojony boczek, smażyć na mocnym ogniu przez minutę aż do zrumienienia.

Makaron ugotować wg przepisu na opakowaniu, odcedzić, dodać do boczku na patelni. Do masy serowo jajecznej dodać stopniowo 2 – 3 łyżki wody od gotowania makaronu (sos się zahartuje i będzie bardziej kremowy)

Do gorącego już makaronu, cały czas mieszając, wlewać cienką strużką masę serowo - jajeczną, podgrzewać jeszcze 20 – 30 sekund, zdjąć z ognia, przełożyć na ogrzane talerze, posypać serem i od razu podawać. W przepisie celowo pominęłam sól, gdyż dla nas składniki potrawy są wystarczająco słone.

Gotowe danie można ozdobić świeżą bazylią i oprószyć ziołami (albo i nie). 

Smacznego.